Ufak şeyler bile çok mutlu edebilir beni... WhatsApp'dan gelecek bir mesaj, hoşlandığım kızı görmek, birisinin araması. Ama hiçbirisi olmuyor, hatta en son ne zaman oldu onu bile hatırlamıyorum. Yoruldum artık hastane, ev, okul başka bir şey yok hayatımda. Daha kötü durumlarda olan insanlar da var fakat yalnız olmayı kim sever ki. Bazı arkadaşları görünce imreniyorum bir gün benim de böyle arkadaşlıklarım olacak mı diye ama ne yaparsam yapayım hep ezildim ve dışlandım. Şu an bu yazıyı neden yazdığımı bile bilmiyorum ama rahatlatıyor beni nedenini bilmediğim bir şekilde